mój będzie Woland!

pieprz mi dłużej
farmazony w swych białych rękawiczkach
baw się w dotykanie
ty jesteś "prostytutką", a ja tobie płacę

i nie płacę za udawanie!
świta nad Moskwą, patrz jak świta....
a ty, cwaniaczku, zabieraj się dłużej
że się wyrażę:
jak świnia do koryta

paszoł won!
na cóż nam te kurtuazje?
w niewytrawnej zabawiam bohemie
lecz wiedz: mój będzie Woland!
i mam już na bal sukienkę
mój będzie Woland! -
sam Szatan poprosi mnie o rękę!

mój będzie Woland!
bo niczego aż tak nie lubię
jak mą bieliznę zieloną
(ach, zieloną, jak jego oko!)
wyrzucać przez poręcz balkonu

lecz nie tobie, daltonisto
który tu jesteś dla zysku
słuchać o piekle czy niebie
ty jesteś dla mnie, nie ja dla ciebie -
mój będzie Woland!

mój będzie Woland!
gdyż mam z Fausta tę cechę
że lubię diabłom pod płaszcze zaglądać
i niepomierną mam w tym uciechę
aby ich gorszyć, plądrować, nękać...

bo mnie ten fakt niezmiernie judzi,
a fakt tak prosty, aż wiedzą dzieci:
że kto z Szatanem pożąda nocy
ten się budzi na dzień trzeci (w dobrym razie)
nieprzytomny

autor

KATrina144

Napisany: 2008-05-24 Dodano: 2008-05-24 10:07:49

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie