mój dom

moje miejsce gdzieś między wieloma
liśćmi błyszczących drzew które rosną
każdego dnia spełniając marzenia losu
wiary nadziei i moje

moje miejsce ukryte pod białym kocem
snu myśli nadziei i twoim w pluszowe
wzory jutrzenki odbicia w jutrzejszym
obrazie ust palców i dłoni

więc podążaj ma duszo tuż przy mnie
nie zacieraj mych śladów niewinnych
kreuj krokiem mym wzory rytmiczne
według echa i głosu istnienia

nie odstępuj asfaltów ich drogi zielonej
ani myśli pisanych wonnymi nićmi
nie opuszczaj konarów soczystych
obrośniętych pachnącym kwieciem

moje mjejsce jest bowiem gdzie serce
zagubione gdzieś pośród atłasów
jedwabistych i lekkich przestrzeni
wirujacych z ciepłymi falami

moje miejsce jest tam gdzie mej duszy dom

autor

Emilia Szumiło

Napisany: 2007-01-12 Dodano: 2007-01-12 23:36:56

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie