Mój Dom

Wiersz z cyklu " Cały mój świat"

Oparty na łokciach kolumn
Spogląda z zadumą w dolinę
Kamienne tarasy rozpostarł
By witać przechodniów gościnnie

Ogród zielone łodygi
Zaplata mu wokół okien
Kotarą spływa powiewną
Kryjąc mnie przed Twym wzrokiem

Mój DOM. Moja Twierdza . Schronienie.
Jak muszlą mnie szczelnie okrywa
Kiedy przychodzi cierpienie…
Kiedy nie jestem szczęśliwa

Tysiąca róż słodki zapach
W ściany się wciska i pieści
Pachnidło balsam swój wonny
Wylewa na moje boleści

Brzoza za szybą potrząsa
Swą wybujałą czupryną…
Ach, domu mój ukochany !
Ty nie pozwoliłeś mi zginąć!

Kiedy na ścieżkach życia
Bezmyślnie złudy szukałam
Na krańcu alei bukowej
Spokojnie na mnie czekałeś

Odporny na wichry i burze
Z dachem czerwonym jak malwy
Wiedziałeś dobrze, że wrócę
Że końcu siebie odnajdę

Przyglądasz się co dnia mym troskom
Radościom wtórujesz życzliwie
Dorzucę więc drew do kominka
Znów JESTEM

...a Ty się nie dziwisz

autor

Lizzy

Dodano: 2007-03-04 00:03:01

Ten wiersz przeczytano 837 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie