mój kulawy świecie
posprzątałam stół nikt nie zjadł
pomarańczy
z tortu tylko garstka masy pozostała
na obrusie dziura wielkość podwoiła
(babcia ręcznie go przed laty
wydziergała)
róże wodę wychłeptały aż po kostki
prezent schował się w pudełku na dnie
szafy
ludzie czasem żyją po to by popełniać
po raz enty znane wszystkim w formie
gafy
dym wyleciał smród pozostał w
popielniczce
płyta zrzędzi przy Sinatrze poraniona
a ja siedzę na dywanie z pustą szklanką
w spokojności własnych ramion utulona
i przyglądam się Ułudzie z Naiwnością
które jeszcze sączą zimną resztkę kawy
jaki świat mój jest nijaki w swoim bycie
i jak bardzo w ciasnych butach jest kulawy
autor
niezgodna
Dodano: 2019-07-31 12:00:40
Ten wiersz przeczytano 1073 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Każdy z nas w jakimś stopniu ma taki kulawy świat.
Podoba mi sie treść i forma wiersza.
Jakbym tam był z Tobą...Masz dar plastycznego opisania
dodziennych przedmiotów (sic!) i nadania
im...metaforycznych treści...Miłego wieczoru
...mala.duza dziękuję za odwiedziny; miłego dnia
życzę:))
taka refleksja kogo nie dopada no cóż... jak wyjdą
goście to podarte to potłuczone babciny obrus........
i JA smętnym humorze
...dziękuję Waldku za odwiedziny i spokojnej nocy
życzę:))
wiersz bardzo dobry ... dlatego ja zawsze kupuję
wygodne buty ... by mnie w życiu nie uciskały ... i
widzę świat wspaniały ...
re.nureczka@
...takiej personalizacji dokonałam już kilka razy
chyba z niezłym skutkiem np. bajce pt. 'Historia z nad
"Przepastnej przepaści"' z 15.02.2018r.
chcesz poczytaj, na dobranoc fajna lekturka:))
... Teraz te dwie "panie" są wyróżnione, jakby miały
imiona. W sumie czytelniej to wygląda. Myślę, że od
czasu do czasu można takie podkreślenie zastosować.
Wcześniej faktycznie można było sens odczytać inaczej.
No i obrus wydziergany przez babcię...
Się podoba, choć kulawy :)
Czytelne rozczarowanie imprezą (imieninową?). Miłego
wieczoru:)
...Małgosiu, Karlu dziękuję wam za odwiedziny i
pozdrawiam serdecznie:))
Piękna refleksja. Czasem czujemy, że czegoś nam
brakuje, odczuwamy niesprecyzowaną tęsknotę czy
pustkę. Mimo że otacza nas wiele osób, czujemy się
samotni. Pozdrawiam serdecznie :)
smutek też ma swój urok - kiedy
jest wesoły.
Pozdrawiam serdecznie
...Gregcem, valanthil, Lila, Reniu
dziękuję wam za tak ciekawe komentarze i miłego
popołudnia życzę:))
...nureczko@, one siedzą we dwie przy stole ułuda i
naiwność, dlatego zaznaczyłam je(teraz) z dużej
litery, żeby oddzielić je od siebie...można by
zostawić, z małej, wtedy byłoby tak jak ty mówisz
ceratę zmieniłam na obrus, jest eleganciej
dzięki za wnikliwość i uwagi; miłego dnia życzę:))
Nawet wśród ludzi można czuć się samotnym...niektórzy
jak wiatr przelatują przez nasze życie i pozostawiają
nas samych...
Pozdrawiam z uśmiechem :)