mój wszechświat
szkatułka chwil , wezbrana rzeka
pamięci mojej nie zgaśnie blask
kropla deszczu ironia uśmiechu
rysę w skale drąży czas
grzmoty rozwiązań problemów świata
zostawiły w mej głowie prawdziwy ślad
odbicie słonca w lustrzanych rzekach
księżyca posmak na niebie-żar
w oddali szukam pokrewnych dusz
widze też miejsce dla ciebie,przy
mnie,tu
usiądź,przeżyj ze mna ten czas
by mógł złączyc i zjednać nas...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.