Moja egzystencja

Za pięknem wędrowałem,
Niejedną tracąc rzecz...
tak cichutko egzystowałem,
a moje życie bieglo wstecz....

Myślałem że nagroda,
sowita czeka mnie...
Lecz zachwiana pogoda,
rozwiała myśli me...

Zmieniłem styl na srebrny,
przywdziałem czarny strój...
Tam gdzie bywałem marny,
dziś pierwszy ruszam w bój...

Lecz piękna nie dotknąłem,
zbyt ciężką ręke mam...
Ledwie ustami co musnąłem,
i już w samotności trwam...

autor

amon_san

Napisany: 2006-02-23 Dodano: 2006-02-23 15:23:51

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie