Moja nostalgia
Dla Ani
tak często łzy płyną bo przeszłość boli
ocieram je zawsze ciepłą dłonią
smutki nie potrzebują przecież parasoli
łzami przed światem się bronią
czasu cofnąć też nikt nie jest w stanie
czytam pożółkły wiersz stary
nie wiem co dobry Bóg ma w planie
ale nie tracę miłości i wiary
nie tracę też nadziei bo wciąż ufam
Tobie
dziękując co dnia za dar życia
jesteś ze mną zawsze w zdrowiu i
chorobie
Twój dar nie jest bez pokrycia
porzucam obawy wszelkie
i żadne myśli już nie zaginą
a każda będzie kiedyś złota
piszę dla serca co bije nad Łyną
smutne ale jest tak wielkie
jak jedna moja tęsknota
autor
Maciek.J
Dodano: 2020-08-02 10:11:46
Ten wiersz przeczytano 808 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Piękna melancholia. Przeszłość jest za nami - nie
wróci. Trzeba wspominać miłe przeżycia, na smutne
szkoda naszego krótkiego życia. Udanego dnia z pogoda
ducha:)
Ładnie.
Pozdrawiam :)
Przeszłość czasami jest trudna i boli ale trzeba ją
zaakceptować.
Wiersz jest piękny...
Pozdrawiam serdecznie :)