Moja Poezjo
Wszędzie Cię widzę,tworzę razem z tobą,
oczyma patrzę w dalekie horyzonty.
Obraz przestrzeni otwierasz wciąż,
piórem zaznaczasz słowa poezji.
Utworzę obraz słowem malowany,
byś mi poezji gdzieś nie zginęła.
Słowo w słowie tobie zaznaczony,
dziś we mnie wena sercem dotknęła.
Piszę o wszystkim,a czasem nic,
gdzieś myśli me giną kochana.
Sięgnę po pióro,zaznaczę szkic,
słowa się w myslach utrwalą.
I kiedyś może powiem coś,
czego mi serce zapomniało.
Napiszę poezjo moja
wciąż we mnie żyj,
tak,by mi się Ciebie
kochać jeszcze chciało.
Komentarze (3)
Witaj Piotrze dawno ciebie tutaj nie było...ciekawie
napisany - piszemy tak jak czujemy
Dobry wiersz. Skłania do refleksji. Dla podmiotu
lirycznego poezja jest bardzo ważna. Wielbi ją prawie
tak jak ukochaną.
Wiersz ciekawie spuentowany. Napisany prostymi, ale
nie banalnymi słowami.
piszmy tą poezję i cieszmy się z tego ...bo ona jest
taka piękna...pozdrawiam ciepło