Moje 90 plus ;-)

Masz rację, lepsza starość z miłym bagażem wspomnień
niż wizyta kostuchy:)
Pozdrawiam.
Marek

Witam Aniu,

Optymizm Twojego wiersza powala z nóg... i bardzo
dobrze.
Tu widać, że jesteś "wesoły ludek". Takie lekkie
podejście do życia i naszego (czasami bardzo
poważnego) wieku niezwykle sobie cenię u ludzi.

Serdeczne pozdrowionka i podziękowanka.:))

Mój "Addio ma młodości" porusza też ten temat.

Starość to wprawdzie siostra kostuchy dlatego ćwiczymy
odważne ruchy
by przed nią długo umykać i gładko
niech sobie nie myśli, że pójdzie jej...łatwo ;)

A co tam dawaj starości bądź przy mnie długo i już
Razem wkurzać bedziemy nasz polski ZUS
Pozdrowionka ;)

Ciekawa refleksja, żeby tylko zdrowie dopisywało na
stare lata, a wtedy z innymi rzeczami, sprawami można
poradzić, tak myślę, wiersz podoba mi się, pozdrawiam
ciepło.

Z humorem i mimo wszystko werwą :)

Jestem starsza młodzież. Mam dopiero 83 lara. O
starości wypowiem się jak dorosnę. :):)

dokładnie :-) a moja starość jest miękka i pulchna,
tylko w kolanach jej trzeszczy ;-)

Puenta wyśmienita. Oj daje się ta starość we znaki.
:-)
Pozdrawiam

Gra wstępna

żona pianisty Dziunia z Hajnówki
wyczuwa często suchość śluzówki
fan Chopina ginekolog
rzekł że mąż ma kiepski prolog
winien w preludiach ćwiczyć palcówki

Pozdrowionka

Bardzo fajny wiersz, z dawką ironii,jak dla mnie, Aniu
co tam 90+,ja tam dawno już 100+ i dalej dobrze się
trzymam :))
Wiesz, kiedyś mnie ktoś spytał o wiek, a ja
odpowiedziałam, że jak na 100 - latkę dobrze się czuję
i nadal tak twierdzę :))
Tak poza tym, to nie wiek jest problemem, msz, tylko
to, czy choróbska nas nie dopadną, to raz, a dwa, czy
potrafimy ją fajnie spędzać i czy nie jesteśmy
samotni, jeśli jest zdrowie i na dodatek ludzie, z
którymi się dobrze czujemy, to i starość nie powinna
być przykra, tak sądzę, Aniu.
Z pewnością lepiej, żeby to życie nam płynęło, niż
miało się skończyć, co prawda jeśli mielibyśmy żyć w
cierpieniu, leżąc bez ruchu i w mękach, to wówczas nie
wiem, co lepsze...
Pozdrawiam serdecznie:)
P.S Ostatni wers mnie się przeczytał zamiast -
"niż by to być kostucha miała..."
niżby kostucha to być musiała,
ale to nie mój wiersz, rzecz jasna.

Pewnie że lepsza strość niż śmierć Aniu :)
Do 90 jeszcze wiele lat Ci brakuje więc odczytuję Twój
wiersz jako homorystyczny :)
A tak poważnie to starość każdego z nas dopadnie byle
podejść do tego z pogodą ducha i z humorem :)
Pozdrawiam cieplutko :)

A najważniejsze by do końca tej starości być na
chodzie i nie smutać...pozdrawiam Aniu.

- ano lepiej :) zaprzeczać nie będę - bo starość to
kolejny etap życia. Pozdrawiam z uśmiechem.

A któż powiedział, że starość jest aseksualna i sucha?
:-) Jakieś gołowąsy pewnie, haha ;-) Ale widzę w
tematyce "nadzieję", więc jestem już spokojny ;-) A
świadomość jest fajna, bo bezstronna ;-)

Wszystko, rzecz jasna, z przymrużeniem oka ;-) :P

Wiersz super! Pozdrawiam ciepło :-)