Moje korzenie

Tam gdzie Śląsk czarny, zostawiłem daleko
rodzinne korzenie, nad Dramą rzeką
gdzie Śląsk zakopcony, są moje korzenie
tam groby bliskich i rodzinne plemię

Kraina choć czarna, w srebro bogata
tam dzieckiem byłem, przez długie lata
dzień pachniał za sadem młodymi zbożami
wieczorem maciejką pod mymi oknami

Często tam wracam, w poezji mojej
na drogi dzieciństwa, gdzie domu podwoje,
zapach mnie dręczy w ogrodzie wiśni
po nocach się budzę gdy ojciec się przyśni

Choć matki już nie ma, obecność jej czuję
w wspomnieniach widzę, jak szyje, gotuje
Weną mi była tu na obczyźnie
susząc łzy wzruszeń na myśl o ojczyźnie

Choć w koło dym huty i kopalń szyby
do lasów zielonych chodziłem na ryby
tam miłość poznałem życia mojego
którą mi zabrał Bóg w swoje niebo

Po Reptach chodzę wspomnień drogami
miedzami pól żyznych, łąką, lasami
starością zmienione poznaję twarze
szczegóły odkrywam o których marzę

Dzisiaj daleko gdzieś za Odrą rzeką
obcym się czuję i duchowym kaleką
wypełniam tęsknotę wierszy rymami
jak tułacz żyjąc- tylko wspomnieniami

autor

Gregcem

Napisany: 2019-02-26 Dodano: 2019-02-26 08:06:08

Ten wiersz przeczytano 1309 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie