moje miasto

dla mojego wujka, który choć z Tychów jest w duszy krakusem

tuaj wracasz zawsze stęskniony
tu historia cię wita dokoła
a gdy stoisz na rynku
dorożkarz
Wyspiańskigo słowami zawoła

stare miasto zagubione w ciszy
stare domy i wąski ulice
tu spokojnie przepływa życie
czasem
tylko Rydel je słyszy

tu na rynku gołębie gruchają
a kwiaciarki kolorem zdobne
ciągle stoją jak dawniej
niezłomne
tylko Turnał i inni śpiewają
że to miasto poezji jest godne

wiersz jest dla tych,którym monarchia austro-węgierska jest nadal droga, którzy wiedzą że Kraków i Wiedeń to to samo podwórko

autor

apolonia

Napisany: 2006-07-12 Dodano: 2006-07-12 21:44:09

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie