Moje okno na spokój

Ja również pragnę pokoju z widokiem na spokój...
pozdrawiam Aniu :)

Piękne uzasadnienie własnej potrzeby czucia w
świetle ognia poezji i wytchnienia a nie reflektorów
CNN. Pozdrawiam

U Ciebie zawsze odpoczywam...

pokój z widokiem na spokój

Pozdrawiam, anna, komentarz mi uciekl ;)

Ani ja

Dobre pytanie. Skąd się biorą celebryci i po co im to?
Myślę, że to rodzaj uzależnienia. Bardzo mądry wiersz
Anno.
Pozdrawiam serdecznie :)

spokój i mój własny świat...tego mi trzeba :)

dobrze by było żyć u twego boku

Najlepsza jest schowana prywatność ...przynajmniej
jest spokój.pozdrawiam Aniu.

a jakie są chwyty?

Ja również cenię sobie prywatność i święty spokój
Bardzo mi się Anno Twój wiersz
Pozdrawiam cieplutko :)

i słusznie, bo to najcenniejsze z rzeczy cennych...
ładny wiersz, z mądrym przesłaniem... i też się dziwię
bogatym :)

Podoba sie wiersz.
Takie okno, to skarb, a spokoj, kazdy docenia.
Tylko wszelkiej masy artysci, potrzebuja dla swojej
slawy, takiego troche, niepokoju, rozglosu, inaczej
nie byloby o nich slychac, wiele, to nakreca tez ich,
popularnosc.
Pozdrawiam anno.:)

Witaj Aniu:)

Nie mogę pozbyć się wrażenia,że coś jest nie tak z
wersem "na źle dokręconej balansując śrubie" Jakoś tak
niegramatycznie ale to tak na moje:)
Myślę Aniu,że niejeden właśnie dla pieniędzy potrafi
zamienić swoje życie na pokaz.Ale dom powinien mieć
azyl:)

Pozdrawiam cieplutko:)