Moje planetarium
Moja mama mówiła mi kiedyś,
że rodziła mnie przez kilka godzin.
To znaczy krócej, niż jedna doba
na Jowiszu, największej planecie
w Układzie Słonecznym. A na mniejszej
przyszło mi spędzać człowiecze życie -
pięknej, niebiesko-zielonej Ziemi.
Wszyscy ludzie tak mają, że najpierw
przez pierwsze lata swojego życia
zależą od innych. Rzadko kiedy
trwa to krócej, niż Jowisz obiega
jeden raz wokół naszego Słońca.
Czasem się zdarza, że trwa to tyle,
ile wynosi obieg Saturna.
By się zakochać wystarczyło mi
dużo mniej czasu, niż jeden obrót
Marsa wokół jego własnej osi.
Od tamtej pamiętnej chwili jestem
na wspólnej orbicie z moją żoną,
co w sumie nie potrwa dłużej, niż rok
cyjanowej planety, Urana.
Nasze wirowanie wokół siebie,
gdy chleb jest wspólny, dom i modlitwa,
kiedyś zgaśnie jak dwie drobne świece.
Dużo jeszcze zostało? Nie ma co
namolnie i wścibsko pytać Boga.
Może dość długo - powiedzmy tyle,
ile trwa miesiąc w roku Plutona?
Jednak lepiej nie wiedzieć za dużo
o tym, co nas czeka w przyszłym życiu.
Przeminiemy - to wszystko, co zawsze
z pewnością można będzie powiedzieć.
Niewiele po nas tutaj zostanie -
drobny ślad lub rysa w czyimś sercu.
Jakieś listy, zdjęcia, zwiędłe kwiaty.
A planety wciąż będą krążyły.
P.S. Jedna doba na Jowiszu trwa około 10
godzin, a jego 1 obieg dookoła Słońca (rok
Jowisza) - około 12 lat ziemskich.
Rok Saturna trwa prawie 30 lat ziemskich, a
Urana 84.
Jedna doba Marsa to 24,6 godzin
ziemskich.
1 miesiąc Plutona to niemal 20,6 lat
ziemskich (jedna dwunasta z roku
plutońskiego, trwającego niemal 248 lat
ziemskich).
Janusz Krzysztof
Komentarze (17)
Anna
Roxsana
Wandaw
Bardzo dziękuję za wizyty, czytanie i komentarze.
Pozdrawiam.
Swietny wiersz i puenta :)
Pozdrawiam wiosennie Krzysztofie :)
Ciekawy wiersz porównujący ludzkie życie z układem
planetarnym.
Niestety ludzkie życie szybko przemija, ale czy te
planety będą wiecznie krążyły i w takim samym układzie
jak obecnie, to chyba też nie da się tak 100%
twierdzić, bo nie wiemy jakie kosmiczne katastrofy
mogą się w przyszłości wszechświata jeszcze
wydarzyć i jakie będą tego knosekwencje.
Twój wiersz skłonił mnie do takich przemyśleń.
Przeczytałam go z przyjemnością.
Pozdrawiam i miłego dnia życzę.
fajne kosmiczne porównania.
(ale nawet wiedząc wszystko- też przeminiemy
bezpowrotnie)
Bronisława
Katarzyna
Zosiak
Stella-Jagoda
Stety - niestety ... przeminiemy...
Bardzo dziękuję za wizyty, czytanie i komentarze.
Pozdrawiam.
Przeminiemy...
Pozdrawiam:)
Z przyjemnością przeczytałam.
Planety nie przemijają :-)
Dobry, pouczający wiersz. Wydaje mi się,że jednak
Ziemia to Ziemia. Tu Pan Bóg zrobił człowieka
gospodarzem tej ziemi.Mamy tu wszystko, tylko trzeba
umiejętnie z jej dobrodziejstw korzystać. Pozdrawiam
Januszu.
Sarevok
Kowalanka
Waldi
Bardzo dziękuję za wizyty, czytanie i komentarze.
Pozdrawiam.
a życie toczy się dalej... Wiersz pełen pytań i mysli
o przemijaniu.
też nigdy tak daleko nie sięgałem pamięcią ...raczej
chodzę po ziemi ...a to co mnie czeka to już kwestia
czasu ...
Nigdy nie zastanawiałam się nad układem planetarnym
...ciekawa teoria ...:)pozdrawiam serdecznie muszę o
tym pomyśleć sprawił to Twój wiersz:)
;) Pozdrawiam i głos zostawiam ;) dużo zdrowia życzę
Mariat
Karmarg
Bardzo dziękuję za wizyty, czytanie i komentarze.
Pozdrawiam.