Moje rymowanki
myśli się tłuką po głowie
słowa przyklejone na usta
a jak przyjdzie wersy układać
to głowa staje się pusta
usta niemocą osnute
rozum kręci piruety
poetką nigdy nie będę
taka jest prawda niestety
ale
zagłuszam losu szept
wersami znaczę ścieżki
przestałam jęzorem mleć
wrzucam w nie moje grzeszki.
autor
@Najka@
Dodano: 2022-09-21 17:39:27
Ten wiersz przeczytano 1086 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Samo życie! A jakie ma być, łatwe ?
Tego by jeszcze brakowało! :)))
Niechże nam jednak zawsze będzie z górki :)
Bardzo podobają mi się Twoje rymowanki Najko. Można
śmiało i
na pewno nazwać Cię Poetką.
Cieplutko pozdrawiam :)
A ja z uporem maniaka powtarzam, iż
poetą się bywa, a nie jest,
a u Ciebie często widzę poezję
Nelko, pozdrawiam Cię serdecznie :)
I super! Tak trzymaj! :))
Pozdrawiam z dużym podobaniem :)
Śliczne dzięki za czytanie i komentarze.
I tak jest dobrze, i tak ma być :-)
Pozdrawiam serdecznie:-)
Fajnie i lekko.
Pozdrawiam serdecznie :)
Świetnie, z podobaniem przeczytałem, pozdrawiam
ciepło.
Też odbieram kokieteryjnie :)
U mnie to niestety "czas pras" i wierszyk jest, stąd
jakość może być eeeee ;)
Pozdrawiam :)
To się jęzor zdziwił....i ja też;)))
Fajna rymowanka:-)
no i fajnie wyszło.
I teraz pewnie Piękna chcesz by Ciebie pocieszać i
mówić że jesteś najwspanialszą poetką na świecie. Nic
z tego jesteś druga, zaraz po mnie:))))) Pozdrawiam
gminnie:)))
Trochę kokieteryjnie i przewrotnie Najko
i to jeste super :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Lekko i sympatycznie - proste teksty też mają swój
urok.