moje skarby

Moim najukochańszym dzieciom...

nie mam pałacu
talarów srebrnych
złotej korony
i sukien zwiewnych
nie mam karety
białych rumaków
magicznej różdżki
bajkowych szlaków

lecz mam coś więcej
coś bezcennego
gdy woła mamo
gdy się przytula
do serca mego
gdy mówi kocham
wyciąga dłonie
gdy wspominamy
o nim i o niej
te wspólne chwile
niezapomniane
tam w głębi duszy
dobrze schowane

bo ja tym żyję
ja tym oddycham
dla moich skarbów
melodię cichą
do tych wiersza słów
dziś komponuję

autor

Jolcia

Napisany: 2007-05-31 Dodano: 2007-05-31 14:31:51

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie