Moje Szekspiriana cz.4 Król Lear
Będziemy Lira opowiadać dzieje
Lat osiemdziesiąt ma król Brytanii
Pomiędzy córki trzy swoje nadzieje
Dzieli królestwo ten stary poganin
Sobie zostawia orszak stu rycerzy
Na żołdzie córek i u nich w siedzibach
Przebywać będzie kolejno co miesiąc
Aż upomni się o niego śmierć mściwa
Nie jest wymowna subtelna Kordelia
Miłość Kordelii bogatsza niż słowa
Jej młode serce nie będzie z kamienia
Miłość do ojca do śmierci zachowa
Czarne diablice z marmurowym sercem
Wyrodne córki wypędzają Lira
W straszliwą burzę w noc czarną jak
piekło
Na pastwę wichru, deszczu i piorunów
Król Lir szaleje jak wzburzone morze
Z odkrytą głową miota się wśród burzy
W swoim z zagładą niebezpiecznym sporze
Że wygra z losem wciąż jeszcze się łudzi
Świat króla Lira ulegnie zagładzie
Królewskiej władzy rozwieją się złudy
Na rumowisku pośród gruzów i zgliszcz
Będą zniszczeni wszyscy bez wyjątku
Tematem Lira jest upadek świata
Tematem Lira jest konflikt pokoleń
Tematem Lira tragedia starości
Z tego pogromu zrodzi się świat nowy?
Wars
Komentarze (6)
Twórczość Szekspira jest dla mnie inspiracją. Jestem
pełen podziwu i szacunku dla tej wybitnej postaci.
Podoba mi się Twoje rozważanie.
Pozdrawiam
Marek
Świat nowy - powstaje każdego dnia. Rodzą się nowi
ludzie, którzy nie pamiętają błędów swych
poprzedników, zatem mogą je powtarzać. Tylko,
niestety, ten świat nowy nie jest ani na jotę lepszy
od starego.
Historia lubi się powtarzać...
Pozdrawiam :)
ciekawy utwór,na tak;
Bardzo ciekawy utwór, czuć inspiracje wielką osobą :)
Pozdrawiam Serdecznie +++
Szekspir był geniuszem. Podobne dramaty rozgrywają się
po dziś dzień.