moje i Twoje
przestańmy udawać zimę
tulę do twarzy nienapisany wiersz
nasz świat kończy się tu
dalej tylko śnieg
dotyka duszę jak twoje słowa
resztę życia poszukam w bieli
nim śnieg zasypie nasze ślady
autor
kamień
Dodano: 2021-11-06 07:39:55
Ten wiersz przeczytano 1489 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Poruszająco...pozdrawiam :)
on i ona to oni, dwoje w jednym
razem idzie się przez życie raźniej :)+
Długo szukała...
Zanim fale zmyły ślady stóp
skierowanych w jej stronę
zdążyli paść sobie w ramiona;
na piasku - jeden kształt
jeden cień wspólne szepty
dwa ciała zapłonęły ogniem
żaru namiętności nie ostudził
zimny wiatr wiejący od morza.
Pięknie i poruszająco. Serdeczności.
Smutny, pesymistyczny wiersz.
Czas leczy rany.
Biel to także symbol czystości i niewinności.A śnieg
dodaje nieraz uroku, pokrywa brzydotę, chroni naturę
przed mrozem.
Więc może nie wszystko stracone?
Pozdrawiam
Obojętność w związku prowadzi do zniszczenia miłości.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem:)
Poruszający, piękny wiersz, ta biel - obojętność,
która mrozi..,pozdrawiam serdecznie.
"nim śnieg zasypie nasze* ślady"
tak sobie czytam na własny użytek ;)
Zasmucona, aczkolwiek z nutką optymizmu serdecznie
pozdrawiam.
smutne słowa, ale po zimie zawsze przychodzi wiosna,
więc może jest nadzieja?
Smutny i piękny. Chłód zawsze się wkrada
nieproszony...
Pozdrawiam serdecznie :)