MOJEGO DZIADKA KOCHAM NAD ŻYCIE
Nie ma takiego drugiego na świecie
dziadka,
Który by mnie kochał nad życie.
Choć lubi czytać gazety,
Interesuje się sportem,
Zawsze czas znajdzie dla mnie.
Choć urwis z natury jestem,
Jak błyskawica,
Dziadka mojego pociągnę za wąsy,
Pomruczy pod nosem,
Brwi zmarszczy,
I tak przyjdzie do mojego łóżka,
Połaskocze mnie po brzuszku,
Opowie bajkę na dobranoc.
Ach dziadku, dziadku!
Co ja Ci kupię na Twoje święto?
Róże przepiękne w koszu dla Ciebie.
Kocham Cię bardzo,
Sprawiasz mi tyle w życiu radości,
Tata o Ciebie jest nieraz zazdrosny.
Woda w skale drąży dziurę,
A Ty dla mnie jesteś wielki.
Serce byś oddał dla mnie dziadku,
Żebym był tylko w życiu szczęśliwy.
W tym tajemnica tkwi,
Że kocham Cię dziadku nad życie.
Choć jesteś nieraz schorowany,
Żyj jak najdłużej,
Bo jesteś moim ideałem.
Wiersz jest poświęcony wszystkim dziadkom,
na ich święto.
Komentarze (3)
Piękny hołd oddałeś swojemu dziadkowi tym wierszem.
Pozdrawiam:)
- ja też jestem już dziadkiem...i kocham nad życie
swojego wnuczka Filipka...i on mnie chyba też....lecz
cóż, kiedy synowa mnie czasem karze, gdy się na nią
krzywo spojrzę, brakiem dostępu do niego....
Ładna gadka,
dla dziadka!