***(moknę samotnie)
Z cyklu- (bez)senne refleksje
moknę samotnie w miejscu
gdzie słowa przybierają kształt
wrześniowych nocy
nieważne czy pamiętasz
one żyją bez względu
na nasze sentymenty
istniejemy wciąż
bardzo głęboko
a czas jest obojętny
choć wspomnienia robią się
coraz bardziej siwe i przerzedzone
to nic
jesteśmy
nie tu
autor
sisy89
Dodano: 2022-01-05 18:25:23
Ten wiersz przeczytano 1530 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
DoroteK
_wena_
Miło mi czytać takie komentarze, bardzo dziękuję i
pozdrawiam :)
Wspomnienia starzeją się razem z nami, najczęściej
wracamy do tych, które kiedyś sprawiały nam radość
a życie toczy się dalej...
Z podobaniem wiersza serdecznie pozdrawiam :)
och, aż mnie zatkało... doskonały wiersz, każde słowo
w punk, i taki prawdziwy taki "mój"... brawo i
dziękuję :-)
Pięknie dziękuję za zatrzymanie się przy wierszu i
komentarze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Samotność, smutek, łzy ...
Czas, który odchodzi zostawiając ślady przeżytych
chwil.
Pozdrawiam
Zachwycająco, pięknie, w każdym wersie :-)
Ciepło pozdrawiam :-)
Dziękuję za miłe odwiedziny i komentarze, życzę
spokojnego wieczoru :)
Witaj Sisy.:)
Wspaniały wiersz i jego przekaz.
Pozdrawiam.:)
Obrazowo ujęłaś temat samotności a zarazem dobrze
oddałaś smutek towarzyszący owej samotności.
Życiowy przekaz ujęty w poetyckiej formie.
Pozdrawiam
Marek
Bdb.wiersz , podziwiam z uklonami dla autorki
Delikatne wersy w kroplach deszczu...
Miłego wieczoru:)
ależ melancholijnie, wszystkie wiersze dzisiaj jakieś
nie z tego świata. Pozdrawiam
śliczna melancholia w poetyckim wydaniu :)
Pozdrawiam serdecznie Sisy :)
Melancholijne wersy o samotności, pozdrawiam ciepło.
jest w tym emocja... głęboko ukryta
fanie. pozdrawiam serdecznie