Mokro za kołnierzem

wiosenny deszczyk na różowe niebo
przeszedł potargał przemoczył
nie wiem czy zimą najechał na niego
a potem cicho srebrny księżyc toczył
patrzył zdziwiony na Hankę i na mnie
stanął zziębnięty z flaszką w morskiej bramie
a potem machnął na wszystko ogonem
wiosenny deszczyk na łeb kapał mamie
śmiejąc się głośno przeraźliwym tonem
potem pobudził wszystkie zdrowe mrówki
ciągle pytając kiedy zacznie świtać
przegryzł w pośpiechy wczorajsze zelówki
i do latarni zaczął smutno wzdychać
lampa jak lampa w dzień nigdy nie świeci
Hanka z ściereczką poszła przetrzeć niebo
a deszcz wiosenny z nieba na łby leci

autor

13-13-13

Napisany: 2010-01-19 Dodano: 2010-01-19 23:20:00

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie