Monolog własnego ja.
Zamiast słuchać na wykładach czasami myślę o czymś innym... (hmmm czasami myślę- ciekawe)
Gdy w życiu braknie serca,
które kochać chce,
a Bóg odwraca swoją twarz.
Zapomnij o tym co było,
spróbuj docenić co masz!
Gdy jednak chęci
jest Ci nadal brak,
a oczy Jego patrzą w dal,
zastanów się nad życiem.
Czy jest Ci go żal?!
Bóg o Tobie zapomniał,
nie pamięta już ludzi.
Każdy kiedyś umrze,
lecz czy ktoś się zbudzi?!
Bo niby żyjesz,
by próby przechodzić,
a każdy człowiek ma się jeszcze
kiedyś ponownie odrodzić.
A co jeśli tego miejsca nie ma?
…Tego na które czekamy?!
Odwiecznie zadawane pytanie.
Wtedy umrzesz jako człowiek I pustką się staniesz…
autor
Marcin4
Dodano: 2008-01-19 00:01:20
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wcalę Cię nie pocieszę ale zapewne takoż będziesz
rozważać za iks lat, w tej materii nic się nie
zmieni.
Wszyscy chyba się zastanawiają i ...każdy na swój
sposób interpretuje to, co opisałeś w wierszu!
Też się nad tym zastanawiam,może częsciej niż powinnam
:( wiersz dobry,zostawiam plusa
spróbuj docenić co masz! wszystko na temat,+
Czy sie odorodzimy?To ptyanie bez odpowiedzi,ale
moze...Dobrzy wiersz.
nikt nie wie jaka jest druga strona medalu naszego
życia.Czy będziemy jeszcze czy pójdziemy w nicośc ?
Na swych wykladach tez tak myslalam choc w zwyklej
lawce nie zasiadalam. Wsrod piruetow i chassee
myslalam w duszy - kto tego chce?...A ta niepewnosc
czy jest cos potem- byla kolejnym miom wzlotem:)
Wielki plus
Nareszcie ktos to powiedział nad czym często myślę:) i
ubrał w piekne słowa! bravo