Motyl

„Motyle to stworzenia pełne ulotnej gracji. Nie
wiadomo, skąd się biorą, mają skromne i ograniczone
pragnienia i wkrótce gdzieś cicho znikają.
Prawdopodobnie w jakimś innym świecie”-( Haruki
Murakami)... albo przyszpilone w gablocie :(
Pozdrawiam ciepło :)

Zawsze będą ludzie, którym motyle będą działać na
nerwy ;)

Bardzo dobry wiersz

Człowiek barwny w dzisiejszej rzeczywistości powinien
być szczególnie chroniony, bo tak jak z poezją, chcą
go przyszpilić do prozy życia. Już tam klan Czarnków
na tym pracuje.

Nasze życie ulotne jak życie motyla, jesteśmy tu na
ziemi tylko chwilę...,
refleksyjny wiersz,
z podobaniem,
pozdrawiam serdecznie:)

Ciekawie, refleksyjnie i metaforycznie.

Pozdrawiam, Michał-)

jadąc do sklepu (tam i z powrotem) nadziewam na maskę
chłodnicy dziesiątki muchówek
a to też stworzenia boże
te z Twojego wiersza przynajmniej mogą przysłużyć się
nauce...

cudowne są motyle
i tyle...

Nie wiem, czy gorsze, ale porażająco trafne te
porównanie, bo przybicie metalem do drewna. Pozdrawiam

pomysłowe
lecz odniesienie do cierpienia
to przesada to pomyłka
burzy całość

Bardzo smutna refleksja...pozdrawiam Michale...

człowiek to bardzo realne zagrożenie.

I dlatego lubię je podziwiać gdy fruwają wolne.
Piękne są. I nie wolno ich łapać, bo uszkodzi się
skrzydła- więcej nie poleci.

Nawet owad nie powinien doswiadczyc smierci w
cierpieniu. Motyle sa bardzo piekne, a piekno kusi,
szczegolnie gdy trwa krotko... jak u motyli, wymaga
"utrwalenia".

Smutnawy, ale z dobrym przekazem wiersz.
Pozdrawiam Michale.

Nie, no... Wiersz bardzo mi się podoba, ale... Cóżeś
się tak roztkliwił nad tymi motylkami? A co z biednymi
świnkami, krówkami, jelonkami itd... No tak, motylków
raczej nie spożywamy ;-) ;-)

Ale wiersz odbieram też metaforycznie, rzecz jasna...

Pozdrawiam, dobrej nocy.