Mozaika przeszłości
A może nie odpowiadać
na niewinnie zapieczętowane listy,
namiętnie pachnące słowa
przelane na złotą papeterię?
Nie lepiej to przemilczeć?
Choć jesień tak pachnąca
i pełna pocałunków
składanych w kroplach deszczu.
Napełnić słowa pychą?
W ostatniej nocy blasku
odmówić podarunku
i nagle zamknąć książkę?
Te wspomnienia niszczą.
Ty zabiłeś miłość
Ja uległam czarowi
złowieszczego uśmiechu.
autor
Marie_Night
Dodano: 2008-11-20 19:54:55
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Świetny wiersz, zresztą ten drugi też. Cieszę się, że
mogłam je przeczytać. Masz talent.
Tak ta życiowa mozaika nie zawsze jest tak kolorowa i
czytelna.Piękny,refleksyjny wiersz.Pozdrawiam!
"...Te wspomnienia niszczą.
Ty zabiłeś miłość
Ja uległam czarowi..." - Na szczęście nie zniszczyły
wiersza. A czarowi uleglem ja ;-))
Na Tak
niestety wciaz istnieją ludzie niszczący nasze serca
ciekawy wiersz,skłania do zadumy...