A może

Pięknie, bardzo pięknie a puenta rozbraja;)

Zachwyciłem się, a najbardziej puentą:
"popłynąć na świata kres
jak ptaki i wrócić na wiosnę.?

Cudeńko!. Pozdrawiam :):)

Witaj
No... Wiosną to zawsze "zieleniej" ale podejrzewam że
nic się nie zmieni.
:)
Pozdrowionka

"Uchwycić w dłonie wiatr", w tym cała esencja Twojego
pięknego wiersza, wg. mnie. Przyznasz jednak, że to
trudne zadanie. Może łatwiej jednak zapomnieć o
przeszłości. Pozdrawiam ciepło.

dobrze oddany nastrój być może zimowej chandry
pozdrawiam

Gdyby tylko tak można było wyjść albo wyjechać,
zatrzasnąć drzwi i wrócić gdy wszystko jest już
uporządkowane. W życiu tak nie jest. Musimy się
mierzyć z wszelkimi problemami tu i teraz, na
bieżąco. Jeśli natomiast chodzi o sam wiersz to
otrzymujesz szósteczkę . Pozdrawiam.

Widzę Elu, że dopadła Cię melancholia, ale zapewniam,
to minie...
Pozdrawiam serdecznie :)

W smutku trudno tkać marzenia, ucieczka także nie jest
dobrą pożywką na zranioną duszę... ale zawsze jest
jakieś wyjście. Ładny wiersz.

Melancholijnie i smutno w wierszu, ale jest nadzieja
na wiosnę.
Pozdrawiam ciepło.

Wiosna niedługo wróci... Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Zima to z pewnością trudny czas dla samotnych...
Ale do wiosny jest niedaleko...
Pozdrawiam Elu :)

Piękna melancholia.
Tak, chciałoby się czasem tak właśnie:
"na chwilę stać się obłokiem,
popłynąć na świata kres
jak ptaki i wrócić na wiosnę"

Pozdrawiam serdecznie :)

Ładnie:) Taki odlot w marzenia na pewno nie zaszkodzi.
Miłej niedzieli:)

Isano, urokliwa jest Twoja melancholia
"popłynąć na świata kres jak ptaki i wrócić na
wiosnę", z podobaniem pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.

Piękny jak obłoki wełniste i błękitne.