Mrok...
Mrok zasłonił mi świat.
Odebrał całe szczęśliwe życie.
I był jak zimny wiatr,
Na wysokiej góry szczycie.
Jak śmierć,
która odbiera widok ukochanej osoby
Jak liście szumiące,
Opadające na ludzkie groby,
Przesłaniając
I tak już nikomu nieznane nazwiska.
Komentarze (14)
Mrok często nas przeraża.Pięknie to opisane+
bardzo dobry wiersz!! gratuluje taletnu :)
piękny, głosuję
nie daj się zamknąć
w mrocznym pudełku
poszukaj światełka
w tunelu - poszukaj zgiełku
i.
Nawet fajny wiersz! daje dużo do myślenia
Gratki pięknego i gładkiego słowa.
Doskonaly wiersz. Naturalnie glosuje
Gratuluję! I głosuję! Wiersz smutny ale treściwie
pouczający! :)
ogólnie dobre wrażenie...tylko te porównania..nieco
wytarte...i często poruszany temat, ale głosuję;)
Wcale nie mroczny chociaż smutny ale w swym smutku
piękny.
Każdy z nas jest Aniołem z jednym skrzydłem. Jeśli
chcemy pofrunąć, musimy mocno się objąć
mrok...ma to do siebie..;) i jeszcze pisze smutne
wiersze...W swym smutku ładny;)
Smutno...dobry wiersz,podoba mi się
Bardzo ładny wiersz, naprawdę mi sie spodobał -
głosuję ;-)