Mucha

...też człowiek

jest i już!
ale dlaczego?
czy dla - naprawdę
czegoś ważnego?
no, po co Stwórca
tak by się trudził
i takie, o! coś
do życia pobudził?

Mucha!

naprawdę nikt
jej nie kocha?
kto ją zobaczy,
zaraz - wynocha?!

najgłośniej drze się
w kuchni gospocha...
że z kału, z kanału
mucha śmierdziucha -
mucha śmierdziucha?
prawdziwa wiocha...

owad wciąż brzęczy
lecz nikt jej nie słucha,
a tak wytłumaczyć się
chce z siebie mucha:
że też nikt nie rozumie
mojej cichej mowy,
dzięki mnie istnieje
łańcuch pokarmowy
i jak palcem zdusisz
podczas wydalenia
zburzysz pracę Stwórcy
bez szkód odwrócenia

zwykle, gdy skądś słyszysz
cichutkie bzyczenie,
szlag jasny trafia -
i wtedy życzenie
się samo nasuwa:
giń bestio przebrzydła
jak dorwę, to z ciała
powyrywam ... skrzydła

a przecież, to jednak
boskie stworzenie
miliony oczek
w szmaragdy przybrane
smukłe nóżęta
jak malowane
włoski na krótko
poprzystrzygiwane
pazurki przycięte,
przylgi wyprane
i skrzydeł zwiewnych
płatki rozedrgane
trzymanych w sterylnej,
niezwykłej czystości,
by dobrze wypaść
na wypadek gości
do tego muzycznie
przygotowana
trąbką wymachując
od samego rana...

zjada - co jej podasz
całą resztek kupę
i jak jej nie kochać
nie dać włazić w
... zupę?

autor

One Moment

Napisany: 2015-05-30 Dodano: 2015-05-30 19:08:20

Ten wiersz przeczytano 1888 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie