Mucha.

Skromnie skoczyła muszka z fartuszka
Na kielich winka po kropel kilka.
Zmrużyła powieczki, języczek wysuwa
I łepcze i chłepcze. Mruczy i mruga.

A szkiełko inny obraz odsłania
Już nie marność istnienia i szarego bajania.
I jeszcze w dno się wgłębia i wciska.
Zamyka powieczki, kolorów kolejnych kosztuje.

Dzień nowy, piękny, śliczniejsze słonko.
Po cóż to było tak głęboko sięgać?
Po co zdrowie na przyjemność wymieniać?
Prosta droga póki posucha,
A wiarę w moralność muszka nie słucha.

Radość zamiera! Na dnie pływa niebożątko!
Brzuszkiem do góry samotna, pijana
Wylana do kanału ściekowego z rana.

autor

BeataŻyła

Dodano: 2010-10-29 08:10:05

Ten wiersz przeczytano 1156 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Satyra Klimat Pesymistyczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie