Muśnięcie

Rozpalasz zmysły me od nowa
Podsycasz dawno uśpione pragnienia
Rozsiewasz zapach wielkiej namiętności
W bezkresnej dali chorej wyobraźni.

Wskrzesiłeś wszystko co dawno umarło
Odeszło daleko, w strefę zapomnienia
Tam, gdzie minione granice bliskości
Zatarły blizny mojego istnienia.

Chciałabym pobiec śladem zamierzchłym
Poszukać niebyłych już zdarzeń
Przywrócić do życia przebrzmiałe melodie
Na powrót stać się miłosnym szafarzem.

Żal mi ogromnie tego, co odeszło
Co w sercu motylem wielobarwnym było
Co z każdym dniem nowym istnieniu memu
Skrzydła radości w prezencie dawało.

Dziś słońce w oddali dotyka horyzontu
Bezwstydnie, na oczach, urządza z nim schadzkę
Ja w mych marzeniach dalej pogrążona
Zwiędnę jak róża…bez wody zostawiona.

Wiatr płatki smutku po trawie rozrzuci
Chmura mym płaczem przygasi kolory
W bezkresnej dali poszukam schronienia
Choć jednej minuty ………………& #8230;..
………………& #8230;……………&# 8230;…
Bez T w o j e g o c i e n i a.

Dziękuję Ci, jesteś moim natchnieniem Obłędem tęsknoty i znienawidzeniem Za twoją przyczyną wszak często piszę Wylewam żale i..........zapadam w ciszę

autor

OSA

Napisany: 2007-10-20 Dodano: 2007-10-21 00:00:40

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie