My i lasy

W (życia) jesieni,
od czasu do czasu coś się "zarumieni".
Lecz gdy przyjdzie (życia) zima...
ciepła nic, a nic już ni ma!

Dlatego cieszymy się jesienią!

A wiersz bardzo na Tak. :)
Serdeczności Mariolu :)

Ładnie, z jesienną refleksją

Fajny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie :)

A liście jak złudzenia,
powoli opadają, szeleszczą…

Świetne choć mi się to przewrotnie kojarzy z listkami
figowymi. Ale mi się zawsze tak kojarzy. Pozdrawiam
Piękna:)))

piękny- od początku po puentę.

Nie na raz, nie na chybcika. Smaczna nostalgia.

"Zapraszałem nieraz różne panie
na grzybobranie.
Powtórnie chciała iść na grzyby
ta tylko,z którą zbierałem na niby." - Sztaudynger

Urzekająca melancholijna symbioza na dwa kosze.
Pozdrawiam :)

Wspaniały wiersz i metafory Marcepanko.
Pozdrawiam serdecznie :)

Dobrze że opadają te złudzenia, bo życie widzi się w
innym świetle i można go jeszcze mądrze poukładać...i
mądre refleksja...pozdrawiam Marcepani.

Witaj Marcepani
Las pojawia się także w moim dzisiejszym wierszu, ale
w innym kontekście. Ty metaforycznie ujęłaś las i
jesień w wierszu o życiu, z bardzo smutną wymową w
puencie.
W moim odczuciu, jest to dobry refleksyjny wiersz.
Ślę serdeczności.

Pięknie, melancholijnie, jesiennie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Zamyśliłam się nad złudzeniami,
a może warto je czasem mieć?
Tu mi się przypomniał Ryszard Riedel,
kiedyś powiedział że przestał marzyć.
Że jak człowiek umiera- przestaje żyć".
I tak się stało- rok po tych słowach nie żył.
Ale może marzenia i złudzenia to nie to samo.
Zamyśliłam się, dzięki.
A wiersz mi się podoba.

Ładnie.
Im szybciej opadną złudzenia, tym prędzej człowiek ma
szansę być szczęśliwy mz
Pozdrawiam :)

Ładnie wyrażona jesienna nostalgia.
Miłej niedzieli marcepani:)