My i Nasze Przenaczenie Miłości

Tyle razem przeszliśmy, tyle wspólnie wycierpieliśmy, tyle życia ubogaciliśmy Misiaku Mój dla Nas

Korytarzem cieni naznaczył się Nasz ostatni życia czas,
gdy nie było czułości tu gdzieś wokół obok nas,
gdy Ty i ja osobno błądząc gdzieś na beznadziei morzu,
szukaliśmy złudnego życia w trudnej długiej ciszy spokoju,
brocząc po brzegi w moczarach wiecznego bytu w istocie cierpienia,
gubiąc prawdziwą serca i Miłości wolę wspólnego pragnienia,
czas okrtuny co tak zbroczył krwawo nasze zmęczone nocą dusze,
i jak smutny losu dramat pozbawił pięknych oczu kolorów i złudzeń,
teraz tak z chaosem miesza nasze trudne razem wspólne chwile,
by o świecie poranka nowego świata odnaleść do drogi dalekiej siłę,
którą po skalistych szczytach i skałach przebyć w mrozie bez snu musimy,
nie jeden w owy czas płacz i krzyk rozpaczy w sobie wytrwałością zdusimy,
na owej wspólnej istnienia niekończącej się drodze szczęśliwości,
na zawsze zanurzyć poranione serca nasze w odnalezionej chcemy radości,
odejść w krainę i eden tak przez nas długo na ziemi wyczekiwany,
pokonać mroczne zawiści serc ludzkich okrutne nicości bramy,
połączyć śłonca nasze wieńcem kwiatu i pieśnią chóru przebaczenia, poczuć na zawsze we wnetrzu swoim istotę ludzkiego życia cierpienia, zamknąć w czułym cudnym szepcie lekkiego ust i oczu oddechu,
jak bardzo krzyczy w Nas ta przeszłość w chłodnym czarnym zimy sniegu,
pocałunek czuły jak winy znamię na pomniku naszego człowieczeństwa, na wieczność pozostanie niezbywalnym dowodem naszej miłości zwycięstwa.

Ufaj zawsze sercu Swemu Claudia! Only Heart!

autor

Isk

Dodano: 2009-03-10 09:19:12

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie