Myśl

podchodzi do wody
pije bez tchu
spragniony przechodzień
zmęczony wędrowiec
gość na tym świecie taki jak my
witajmy go szczerze
to nieznajomy
on nas nie zdradzi
krzywdy nie zrobi
proś go do domu
tylko chce wody
cienia i ciszy
nikt z jego ust zmoczonych płynem
jęku ni klątwy już nie usłyszy
kochajmy się bracia
szanujmy się siostry
początek jest trudny
koniec tak prosty

autor

Roman

Napisany: 2008-09-16 Dodano: 2008-09-16 13:52:07

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie