Myślami w głąb siebie
Poleciała łza na biały marmurowy blat
Zapach kawy nie uwodzi jak dawniej
Nie rozprasza smutków promień słońca
A gdy w lustro patrzę widzę cień
Uleciał gdzieś wrodzony blask
Myśli przelewam na papier
Esencję minionych lat
Nauczyłam się że miłość bywa gorzka
Marzenia przynoszą nieprzerwany głód
A człowiek zniesie WSZYSTKO
autor
Ewa27
Dodano: 2013-05-31 23:06:06
Ten wiersz przeczytano 984 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Smutna refleksja...ale czy można znieść wszystko? Nie
zawsze.
Głód marzeń...znam to!
Pozdrawiam serdecznie:)
Miłość bywa gorzka, ale też ma smak pożądania, gdy
serce pragnie innego i jego kochania.
"Marzenia przynoszą nieprzerwany głód" - to najgłębsza
prawda..
Ale to bardzo twórczy głód, każe iść wciąż dalej,
patrzeć szerzej, stawiać cele, bez nich życie byłoby
szare i płaskie.
Pozdrawiam i dobrej nocy :)
Człowiek wiele potrafi znieść, ale czy wszystko?
Pozdrawiam
Dobra refleksja.
Może lepiej brzmiałoby "spadła łza"? Sprawdź "w głąb".
Pozdrawiam
świetny, refleksyjny, człowiek jest w stanie bardzo
wiele znieść:)
to...Twoja łza...wzruszyła mnie najbardziej, słyszę
jej cichy szum...Piękny "motyl".Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-0