Myśli nieułożone/2/
Dobro i zło istnieją obok siebie,a człowiek musi dokonać wyboru choć dla tego drugiego nie ma usprawiedliwienia
Wyciągasz rękę po nie swoje
myślisz że kara cię nie minie
to nie film
tylko życie
jak usłyszysz wyrok
w głowie ci się zakręci
jak po kwaśnym
i niedobrym winie
***********
Jadem tryskasz
zło jak łańcuch
cię oplata
dla drwiny
w inną postać się wcieliłaś
ale opłakane bywają skutki
gdy ma się rozum króciótki
więc myśl co czynisz
bo łzy jak kamienie
będą dławić podniebienie
H.G.
Ten co akceptuje zło,jest tak samo winny i za nie odpowiedzialny jak ten co je popełnia.... warto pamiętać że kto dołki kopie ten sam w nie często wpada U.K.10.12.2008
autor
ajlinek
Dodano: 2008-12-10 00:03:55
Ten wiersz przeczytano 1347 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Nieukładając myśli ułożyłaś je w zgrabne i madre
przypowiastki dotyczace dobra i zła. Gratuluje.
Głupota powinna boleć.Dobry wiersz.
Niech ludzie zapamiętają zawczasu, że zło wraca w
dwójnasób!
Mądra prawda dobrze w wersach zachowana. Pozdrawiam.
W Buddyzmie " w przeciwieństwie do wielu religii
takich jak chrześcijaństwo dokonywanie złych uczynków
nie jest karane przez Boga, lecz jest po prostu
przejawem braku oświecenia. Osoba dokonująca zła sama
się unieszczęśliwia, gdyż produkuje złą karmę i
prędzej czy później skutki tej karmy obrócą się
przeciw niej". Może z tej strony przesłanie zabrzmi
bardziej przekonująco...
Zło zawsze sprawiedliwa kara spotyka,
a ludzi niedobrych brak dobra dotyka!
Pięknie! Tylko szkoda,że to dydaktyka -
bo życie codziennie mnoży przykłady,
że najlepiej się mają właśnie złoczyńcy,
zdolni do każdej zbrodni, czy zdrady
i miast ginąć to się mnożą i coraz ich więcej!
na zło i głupotę niestety jeszcze leku nie
wynaleziono.
istota rzeczy głupotę się ciężko lęczy
czyjejś własności brać nie można karą jest sumienie a
zło zawsze twarz chowa w ukryciu i stroje zmienia bo
zawsze knuje a odwagi nie ma i zawsze na zawiść
choruje Dobre określenie przywar które toczą
społeczeństwo Na tak !
Zło zawsze powraca do tego co źle czyni i do tego, kto
nie robi nic by złym czynom przeszkodzić. Dobrze
poprowadzony wiersz oddaje sedno sprawy.