myśli po zmierzchu
gdy nastaje zmierzch
dzielę melancholię na części
bezbarwnie zapadając się w sobie
tracę wiarę
w szelest wspólnych myśli
utkanych magią
dość już kropli
zostawiających smutne poświaty
i zmarszczki na twarzy czasu
blizny okryję
szalem zapomnienia
już nic nie zaboli
autor
sisy89
Dodano: 2022-04-28 16:29:05
Ten wiersz przeczytano 2077 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
wolnyduch
Dziękuję za sugestię, faktycznie możnaby poprawić, a
ja czasami nawet po czasie nie widzę takich
drobiazgów, więc miło gdy ktoś zwróci uwagę :)
Pomyślę i poprawię :)
Pozdrawiam serdecznie! :)
wandaw
Dziękuję i pozdrawiam :)
O zmierzchu rodzą się tęsknoty i bolesne myśli, ale
warto od nich się oderwać, wymownie o tym piszesz,
Joasiu, z nadzieją w puencie.
Tak sobie myślę, że na początku wiersza jest
powtórzenie słowa zapada, "gdy zapada zmierzch"
za moment piszesz - "bezbarwnie zapadając się w
sobie",
a może napisać,
Gdy nastaje zmierzch, albo o zmierzchu, wówczas
pozbędziesz się powtórzenia wyrazu, a warto unikać
takich powtórzeń, oczywiście zrobisz, jak zechcesz, to
tylko sugestia, mam nadzieję, że się nie obrazisz za
nią.
Pozdrawiam serdecznie, Joasiu, z podobaniem dla
wiersza, zwłaszcza zmarszczek dla na twarzy czasu:)
Piękna melancholia i metafory.
Pozdrawiam cieplutko Sisy :)
bronislawa.piasecka
Mgiełka028
anna
waffelka
wojtek W
Annna2
Zosiak
Sotek
_wena_
fatamorgana7
Babcia Tereska
@Najka@
Kropla47
Larisa
Bardzo dziękuję za zatrzymanie się przy wierszu i
komentarze, bardzo mi miło je czytać :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny melancholijny wiersz.
Puenta optymistyczna, a to znaczy, że ze wszystkim
można się uporać, nawet z największym bólem czy
strachem lub stratą.
A samotność z perspektywy czasu można oswoić.
Pięknie napisany wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Smutno, ale pięknie... pozdrawiam:)
Samotność bywa smutna...piękne wersy...pozdrawiam
ciepło.
Piękny wiersz o samotności. "Szal zapomnienia" - czy
skryje wszystkie blizny?
Pozdrawiam
"Zmarszczki na twarzy czasu" - świetne, jak cały
wiersz zresztą.
Pozdrawiam serdecznie :)
pozwolę sobie za Sotkiem
ciepło pozdrawiam :)
W poetyckiej formie ukazałaś oblicze samotności. No
cóż, niestety nigdy nie będzie ona naszym
sprzymierzeńcem.
Pozdrawiam
Marek
Wymownie.
Pozdrawiam, Sisy :)
Oby tak się udało Joasiu.
Pięknie.
Joasiu;)) Piękna melancholia a rewelacyjny szal
zapomnienia. Pozdrawiam miłej nocy.