Na arenie życia
koronkowe myśli malują szepty
delikatnym pociągnięciem pióra
podczas gdy
obok chwile zabija chwila
wybuchami
kasetowo
i tylko cienie zdradzają ciepło
na krańcach ulic układając się
w fabularne warstwy
rodzą niemoc
gaszą ogień
a ty
wciąż uderzasz
raz po raz w serca
jak gromem
z zadymionego nieba
i czaisz się w obłokach
odwadniając z miłości
brak sumienia
z cyklu: jak wypełnić w sercach ból snem i blizny po nim
Komentarze (34)
Bogusławie
:)
Juz czytalem, glosowalem, ale sladu nie zostawilem...
Slow zabraklo... teraz tez...
Pozdrawiam cieplo pozostajac w klimacie. :)
Twoje oczy
dziękuję za poczytanie
pozdrawiam:)
Piękna poezja:)
Mario, Kazimierzu, Irys
Pięknie dziękuję
Pozdrawiam
Poruszające słowa, a to :odwadnianie z miłości"
niestety jest bolesne i długie
Serdeczności :)
Bardzo wymowne i poruszające wersy i puenta skłania do
głębokich przemyśleń, pozdrawiam ciepło.
Poruszający wiersz - tak niewiele wiemy o życiu.
Dziękuję wszystkim milym gosciom
Za podzielenie sie refleksją
Serdecznie pozdrawiam
Poetycko o czasie pełnym niepokoju, niemocy,
cierpienia. Wojna rodzi pytania - co z ludzkim
sumieniem agresora?
Może rzeczywiście lepiej ból wypełnić snem...
Pięny wiersz. Cieplutko pozdrawiam :)
Los różne dary nam rozdaje,
na wiele nie mamy wpływu.
Smutna refleksja.
Pozdrawiam serdecznie
Piękny i smutny wiersz, miałem nadzieję, że to się nie
wydarzy - myliłem się, niestety, pozdrawiam Beatko.
Życie chociaż nigdy nie było zbyt łaskawe, to części
ludzi towarzyszy w tragicznych przejściach.. Trudno
sobie wyobrazić jaka by była moja reakcja. Piekny
wiersz Beatko, miłego wieczoru.
Nie ma sprawiedliwości na tym świecie pozdrawiam
Robert
Chciałoby się powiedzieć: Boże, widzisz i nie grzmisz.
Mam nadzieję, że wiesz co robisz.
Beatko, smutny ale pięknie napisany wiersz,
przemawiający do serca i sumienia.
Jest mi żal każdego ludzkiego życia skazanego na
poniewierkę :(
Ślę serdeczne pozdrowienia :)