Na dnie
Wszystkim, którzy nie doczekali.
Już długo tu zamknięci w zimnie i
ciemności,
może stukot jakowy czy inny dźwięk
dojdzie
do nas, którzy czekamy w duszności i
smrodzie
głęboko na dnie morza, w czarnej
samotności.
Niewielu nas zostało, inni już zginęli,
kiedy wybuch rozerwał okrętu poszycie,
jednak gdy tli się jeszcze ledwo nasze
życie
wierzymy, że rodacy ratunek podjęli.
Dużo czasu nie mamy, resztki tylko tlenu
po kolana stoimy w lodowatej wodzie.
Jesteśmy coraz bliżej ogrodów Edenu
lecz wierzymy, że pamięć zostanie w
narodzie.
Głucha cisza i ciemność, że to koniec
wiemy
czekaliśmy trzy doby, a teraz giniemy.
autor
Marek Żak
Dodano: 2021-04-28 10:12:36
Ten wiersz przeczytano 1954 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
Jak strasznie wymowne.
Zatrzymuje i rozczula.
Marku
zostawiam podziw
:)
Bardzo dziękuję za obecność i komentarze. Od dawna
chciałem o tym napisać, a bezpośrednia inspiracja była
niedawna katastrofa okrętu podwodnego w Azji.
Pozdrawiam Was serdecznie.
Wiersz/sonet z wysokiej polki.
Temat trudny do opisania. :(
Pozdrawiam serdecznie Marku :)
Świetny sonet Bdb oddajesz dramat strasznej tragedii
Pozdrawiam serdecznie Marku :)
Piękny sonet, Smutny. Trudno sobie takie coś
wyobrazić. Pozdrawiam Marku.
Skojarzyłam z "Kurskiem", podobno zaginęły tam jakieś
ładunki nuklearne... O takich sytuacjach prawdy się
nie dowiemy. Straszna taka śmierć, czekać na nią,
będąc młodym i zdrowym...
Dobry sonet.
Pozdrawiam. :)
@wojtek.W
@molica
Bardzo dziękuję za obecność i miłe słowa. Pozdrawiam.
M
Pozdrawiam Marku, wspaniały sonet. Ta tragedia nawet
trudna do komentowania pozostanie w naszej pamięci.
Pozdrawiam.
Witaj,
to jedna ze straszniejszych katastrof...
Pozdrawiam serdecznie/+/.
@Gal1leo
Dzięki za ciekawy wpis. Ten typ sonetu angielskiego
daje mz możliwość lepszego wydzielenia puenty.
Pozdrawiam.
Wszyscy żyjemy z wiedzą, że umrzemy. Ale ponieważ nie
znamy dnia ani godziny, jest to nieprzyjemne uczucie
do wytrzymania. Zupełnie inaczej wygląda sprawa, gdy
jest się zamkniętym w uszkodzonej łodzi podwodnej pod
powierzchnią morza. Dobry wiersz. Może niepotrzebna
była zmiana systemu rymów w ostatniej strofie?
@Gminny Poeta
Dzięki za uwagi, z którymi w dużej mierze się zgadzam.
O pamięci w narodzie odnośnik do powiedzenia Leonidasa
pod Termopilami.
Pozdrawiam
Kilka rzeczy. Po pierwsze znaleźć można w tekście
naleciałości z rozmów z mistrzem. Po drugie Wiersz
niesie z sobą wiele wieloznaczności które wyszły mu na
plus. Po trzecie W bezsensownej śmierci pamięć w
narodzie jest ostatnim argumentem który jest istotnym
dla umierającego. Po kolejne Gratulacje za sam sonet
gdyż ja jeszcze się z tym nie zmierzyłem. Ogólnie
stawiam śmiało plusa i pozdrawiam:)))
wiersz dramatyczny można, by rzec z górnej półki,
sonet*