Na jeden jedyny dzień...

tylko na jeden jedyny dzień
życie pozwoliło mi być twoją

jeden jedyny poranek
kiedy
obudził mnie
twój rozkoszny zaspany szept „dzień dobry”
wtulony w moje włosy
a twoje usta jak słoneczny motyl
scałowywały nagi jeszcze sen z moich powiek

jeden jedyny dzień
kiedy
mogliśmy razem śpiewać
przy akompaniamencie
tryskających baniek mydlanych
i razem śmiać się

mogliśmy razem słuchać wiatru
siedząc na pomoście
otoczonym krajobrazem
z najpiękniejszej widokówki
i razem patrzeć w niebo
bez pośpiechu

mogliśmy razem zbierać w lesie
nasze pocałunki
a wieczorem po kawałeczku
je smakować zanurzając każdy
w słodkiej pieszczocie

mogliśmy razem upić się szczęściem
by bezboleśnie spakować
wspomnienia do walizki
chcąc ukryć nasz dzień
przed wrześniowym zmierzchem

tylko łza wierciła się w oku
nie mogąc zrozumieć
pędzącej bezpowrotnie
na dworzec taksówki

autor

Arletta

Dodano: 2005-02-10 12:34:05

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie