Na końcu światła
I odleciała
w niepogodę.
Jeszcze pod chmurą
się chybocze
wyblakła czerwień.
Wieje chłodem.
Ona już w niebie,
a ja
w kropce.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2016-07-31 18:22:31
Ten wiersz przeczytano 3086 razy
Oddanych głosów: 81
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (83)
Ponownie się dokopałem, poruszający wiersz...
Ciepło pozdrawiam, Zosiu :)
Piękny smutek,
ech ta wyblakła czerwień,
wiejąca chłodem zupełnie jak w moim ostatnim
wierszu...
Też coś o niej wiem...
Piękna mini, w końcu się dokopałam do wiersza, którego
jeszcze nie czytałam,
serdeczności Zosiu przesyłam:)
Końcówka bardzo ciekawa, jak i cały wiersz :)
Pozdrawiam i daję plusik :)
b na tak pozdr
molico, budlejo, Zorko,
dziękuję Wam dziewczyny :)
I można by się było rozpisywać o przerzutniach,
średniówkach, rymowaniu, formie zapisu... ale po co?
Wszystkie te środki mają służyć budowaniu nastroju. I
służą :) Pozdrawiam :)
miniaturka na medal Zosiu :)
Witam,
dziękuję za komentarz;
re. bo nie miało być - tylko ironicznie.
Serdecznie pozdrawiam.
Miłej niedzieli.
Pozdrawiam, Tesso :)
Krótko i na temat,fajny wiersz,pozdrawiam ciepło :)
Jastrząb, WINSTON, Jutto, Sabino, Nel-ko :)
Dziękuję Wam za poczytanie i komentarze. Dobrej Nocy
:)
Ładnie z zaciekawieniem...
:)
G.Pozdrawiam!
świetnie Zosiu:) jestem pod wrażeniem:)
i ta kropka tu jest najważniejsza
pozdrawiam
Niby skromnie, a tak bogato:)