Na krawędzi

Cudny, refleksyjny, ciekawy wiersz.
Brawo. Dobranoc GP:)))

Wyglada na to, ze dobre refleksyjne wiersze, z bardzo
solidnym przeslaniem, nie maja poparcia (komentarze).
Wielu z nas chodzi (chyba) w bardzo ciezkich
"butach"...

Pozdrawiam Gminek. :)

Spadanie tez jest lotem. Ale nie warto do takiego
latania się przymierzać.
Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli czasami masz chętkę skoczyć, to na wszelki
wypadek nie wchodź na dachy wieżowców. Nie wierz w to,
że pofruniesz. Skakanie np. z krzesła jest znacznie
bardziej bezpieczne.

Sławek brawo, s wietny wiersz!!
Głos mój i szacun jest twój!!!

Ok, rozumiem, a co do tego ile czasu piszesz wiersz,
to Twoja sprawa,
ja czasem piszę wiersz w 10 minut, ale raczej takie
wiersze zostawiam w szufladzie, ale jak czasem dla jaj
i taki dam, co nie znaczy, że uważam, iż Twoje wiersze
są złe, nie to mam na myśli, mówię tutaj o swoich,
rzadko jestem z nich zadowolona, tym bardziej, że
czytam ostatnio bardzo dobrych poetów i dochodzę do
wniosku, że to moje pisanie nie jest wiele warte, gdy
czytam coś co budzi we mnie wielkie Wow, to sobie
myślę iż moje pisanie nie ma wielkiego sensu.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego wieczoru,
Sławku:)

Grażynko pozwól że wykręcę się sianem. Jeśli chodzi o
tajemnicę niech ona tajemnicą pozostanie. Wiersz,
powiem może tylko że został napisany w dwadzieścia
minut i prezentuje nastrój chwili. Trochę w tym kiczu
jest bezsilności podobnie w sztuce która ucieka a
nawet w każdej chwili jest coraz dalej. To jest trochę
jak drzwi które się otwiera z nadzieją na koniec
podróży a tam widzisz kolejne trzy drzwi. Resztę
pozostawiam interpretacji czytelnika. Pozdrawiam i
dziękuję za odwiedziny:))

Ciekawie o życiu, ja tam nigdy nie myślałam o skakaniu
z grani, za bardzo cenię życie, wręcz je kocham,
nawet, gdy bywa nieznośne, nie wiem czemu piszesz o
kiczu w duszy?
Zastanawiam się jak dusza może być kiczowata?
Wiem, że może być młoda, ale kiczowata?
Co to znaczy starta na pył sztuki bryła? O jakiej
sztuce mowa, czy oznacza to, że sztuka pisania jest
starta na pył, a czemu, kto ją na ten pył starł?
Co do strachu, jeśli o mnie chodzi, to może jak
poczuję, że nadchodzi pani z kosą, to zacznę się bać,
ale obecnie jakoś jej się zbytnio nie boję, znaczenie
bardzie jej się bałam jak byłam młoda, wręcz
obsesyjnie, nie mogłam nawet przejeżdżać obok
cmentarza, by o niej nie rozmyślać, a dziś chyba się z
nią oswoiłam i cieszę się z każdego dnia, chcąc, aby
było ich jak najwięcej, ale z pewnością boje się jej
mniej, niż za młodu.
To me serce w drugiej strofie nie brzmi dobrze, moje
brzmiałoby lepiej, me, twe, ogólnie skrócenia zaimków
osobowych jak wiersz dawno wyszło z mody i brzmi po
prostu niefajnie, ale ogólnie wiersz ok.
Pozdrawiam wieczornie, Piękny :)

Los zakładając na nogi właśnie takie buty, nie chce
byś skoczył w przepaść,
bardzo podoba mi się wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)

Popraw byty na buty,bo te można mieć na nogach.Wiersz
przeczytałem z uwagą.Widzisz jaki masz ładne
pióro...co ta polityka robi z nami.Masz mój
szacunek.Cześć Sławo.

Ciekawy wiersz, wart zastanowienia.
Pozdrawiam serdecznie.

Z zaciekawieniem czytałam. Każdy z nas kiedyś stał na
krawędzi wytrzymałości. Wielka to sztuka wrócić na
dobry grunt. Zrzucic okowy i ołowiane buty. Pozdrawiam
serdecznie z podobaniem i w zadumie. Ślę moc pogody
ducha:)

Dobry, ciekawy wiersz.

O! Jaki piękny wiersz ...takimi wierszami się
zachwycam...a z tej krawędzi wystarczy się
cofnąć,chociaż o jeden krok...pozdrawiam GP

Myślę, że każdy stanął kiedyś na krawędzi życia i
tylko dlatego że miał dla kogo żyć potrafił cofnąć się
okrok... Pozdrawiam Cię serdecznie gminny Poeto :)