na łące panika...

No i tak Valanthilu odpowiedź podesłał Jastrz co do
wątpliwości zawartej w słówku "chyba".
Dziękuję wszystkim za wizytę w moim warsztaciku i
komentarze zostawione pod tekścikiem.
Pozdrawiam serdecznie. :)

Ojciec opowiadał mi, że w jego majątku przy żniwach
(myślę że przy sianokosach też) pozostawiano wzdłuż
całego pola nietknięty pas szerokości 2 metrów "dla
Bożego stworzenia".

Lepiej mi się czyta po przestawieniu
"też pasikoniki...", ale to nie mój tekst.

Fajny wiersz, skłania do refleksji. Kto by się
przejmował małym żuczkiem, gdy w perspektywie "siano".

Miłego wieczoru:)

Różnie można interpretować wiersz. Jako zwykłe
sianokosy, czy tez niszczenie życia istot bytującym w
trawie. Jest też aspekt ludzi siłą wyrzucanych z domów
jak te robaki bezbronne. Miłego dnia:)

no tak, spod kosy zdążyłyby uciec...

stojąc najwyżej na szczycie łańcucha pokarmowego nie
jesteśmy umocowani do
niszczenia eco-systemu przyrody a jednak to czynimy.

pozdrawiam;)

Ot i problem :))

rewelacyjne skojarzenia podoba się

Cuś za cuś. Inaczej się nie da (chyba).

W sumie...

Bardzo trafne, a jeszcze do tego ludzie koszą trawę,
pop czym ją wyrzucają. Zmarnowana energia, niszczenie
trawy i produkcja śmieci:((

Hmmm, w sumie i Kurdów też można by pod uwagę wziąć,
ot co.
Pozdrawiam.

tytuł żartobliwy za to wiersz poważny

Tak to jest.
Wiersz mógłby być metaforą sytuacji Palestyńczyków :(
Pozdrawiam