Na niebieskim tle
mojej mamie
Niejeden obraz dawno umknął
z pamięci. Pustką świecą ramki.
A ty wciąż jesteś, bo nie sposób
zapomnieć niezapominajki.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2019-08-04 10:25:10
Ten wiersz przeczytano 2901 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (81)
Ślicznie :)
niezapominajki ? piękna impresja
śliczne mini
:)
Dziękuję, Grażynko :)
Wzruszająco, z pewnością nie sposób...
Pozdrawiam ciepło, Zosiu.
Dziękuję.
Na zawsze w pamięci...
Piękne porównanie zmarłej matki do niezapominajki.
Że pustką świecą ramki, to z pewnością metafora.
Bielko :)
Czasami nie da się zapomnieć.
Twoje oczy, Anno, dziękuję Wam :)
Piękna miniatura:)
Nie sposób, to prawda.
Tom.ash, dzięki :)
Jest potega w malej tresci...