Na polskiego polityka
Głupi głupiemu głupotę wypomniał,
-choć o swych błędach dawno zapomniał.
Mądry mądremu wciąż patrzy na ręce
-choć lepiej by było by spojrzał mu w
serce.
Mądry głupiemu wciąż dogaduje
-że wielki umysł swój tak marnuje.
Głupi mądremu też się odwdzięcza
-i pytaniami swymi zamęcza.
Głupi i mądry - wedle Polskiej mody,
trwać będą zawsze przy własnej racji.
Nie spróbują już znaleźć chyba żadnej
zgody
-choć ponoć należą do "wyższej nacji".
Komentarze (2)
witaj, tyle racji ile nacji. dobry i ładnie napisany
wiersz. pozdrawiam.
ciekawie napisane, dobrze się czyta a do tego trudno
się nie zgodzić z przewodnia tezą wiersza