Na smutno

Zapatrzona w obraz przeszłości
wróżę z fusów herbaty w kubku
zaparzyłam dziurawca specjalnie
lecz nawet on mi nic nie pomaga
Koffiko już nie pobudza
za mała dawka, robię małą czarną
nawet różowa czapka z pomponem mnie wkurza
choć wyglądam w niej ponoć pociesznie
Pogłaszczę pieska bo ma smutne oczy
niech chociaż jemu będzie wesoło
nałożę maskę uśmiechu
by go rozesłać wokoło

autor

m@gik

Dodano: 2006-02-26 22:43:08

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie