Na wschód...

Wiersz pisany w dniu moich piętnastych urodzin, specjalnie do opowiadania. Nie jest to może pierwszej wody poezja, ale całkiem milusi utwór. Dzisiaj mija dokładnie rok, odkąd zaczęłam pisać tę powieść i postanowiłam to uczcić opublikowaniem tego wierszyka.

Na wschód od Lle Herthe niebotycznych
Na zachód od Lle Mentre niezdobytych
Na północ od Starszych Mórz rozlewisk
Na południe od Młodszych Mórz Warowni
Leży prześliczna Deilein ins Weind
Dolina Wichrów, elfów bogata kraina
Pod władzą i berłem Vardy Nadine
Kraina szczęścia i intryg misternych
I wielkiej, nieskażonej miłości Władców
Dopóki panują nad Delien ins Weind
Dopóty ten kraj szczęśliwym zostanie
Kiedy linia wygaśnie i dynastia zginie
Przyjdzie niechwała, zgroza i niepamięć
Rządzą Władcy sprawiedliwie i mądrze
W pokoju z innymi, odległymi światami

Sielanka trwać będzie, dopóki Varda żyje
Gdy Nadine Telkor odejdzie, Lann zginie

Wolna agonia ogarnie świat
A trwać będzie dwa tysiące lat

Friedenmann vel Jaisis vel Jastrzynce. Oraz, rzecz jasna, me suite'nn - Arinae :)

autor

Solidaria

Napisany: 2004-12-03 Dodano: 2005-09-14 20:55:58

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie