,,Nad snem senności ,,

Będąc tu
przykryty smutkiem
i cieniem z mroku łez
odchodzę.

Moje oczy są podkrążone
przepraszam
że nie czuje już niczego
koło łoża kwiaty zwiędle
opadają o deszcz.

Twoje ciało przemawia
poprzez anioła głos
że już nigdy nie otworzysz oczu
w śpiączce pogrążone dnie
z łaski mgliste inaczej już odczuwane
na pograniczu samobójstwa
słyszę cię
to twój głos
wpleciony w płacz.

Twoje włosy pachną kadzidłem
wybacz
ja już cię nie kocham
nie chce.

Twoja skóra jest taka biała
czasami ruszasz pod rozciętą powieką oczętami
a ja dolewam do wazonu z kwiatami łzy
moje ręce opadają
nie trzymając cię już.

Dookoła głucho
coraz ciszej
w szpitalnych korytarzach
nastaje czerń by śmierć
nie widziała twarzy
tym którym w zachwycie dusz
odbiera życie.

autor

Sober

Dodano: 2008-12-23 00:01:03

Ten wiersz przeczytano 752 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie