Nadbałtyckie impresje...I

słońce złocistym kręgiem

w morze spogląda

z tęsknotą

po błyszczącej drodze

wchodzi w morze

pozłotą

jeszcze ostatnie promienie

zsyła nieśmiało

na niebo

jeszcze próbuje rozjaśnić

skarłowaciałe, samotne

drzewo

szum fal kołysze je

do snu w morskiej

kołysce

łopotanie skrzydeł mew

chłodzi promienie

złociste

i nagle ciemność ogarnia

plażę i wydmy

piaszczyste

już gwiazdy szukają swego

odbicia w morskiej

wodzie czystej

tysiące iskier z morza

granatu spogląda

zazdrośnie

ptaki umilkły do snu

ułożone na skrzywionej

sośnie

a fale rytmicznie

zmywają piasku

drobiny

w zamian oddają

muszelki, złociste

bursztyny…

autor

nulinka

Dodano: 2007-08-29 14:03:19

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie