Nadmorska jasnowidzka

Dla dziewczyny dla której tu byłem, pozdrowienia z dziesiątego dnia wyprawy na północ.

"Nadmorska Jasnowidzka".
23.08.2017r. Środa 15:59:00

Nadmorska jasnowidzka
To ta dziewczyna, która mnie tak bardzo fascynuje.
To dzięki niej tu jestem,
Wiedziała, że tu wrócę,
Ona to wie o mnie rzeczy, o których nie mówiłem,
Mówi bym zapytał, ale ja boję się, że złudne marzenia,
Czy też stracone złudzenia mogą się pojawić.
Ona mówi, że widzi jedno z zdań tego wiersza,
Które, czy to teraz czy inne?
Ciekawe, czy mi to wyjawi.
Chciała bym pisał relacja na bieżąco.
Obiecałem, że tak będzie następnym razem,
Mówi, że za rok tu wrócę,
Ale wie że wrócę wcześniej tylko po to by zmienić to, co przepowiada.
Komuś to może wydawać się niemożliwe,
Ale ona serio wie czy orzeł, czy reszka.
Usta są echem tego, co w sercu,
A dłonie są wykonawcą.
Teraz chciałbym wznieść się na skrzydłach poezji,
Ale muszę stołować by moje westchnienie były
Takie krok po kroczku,
Ona zapewne wie, że teraz wielka we mnie rozwaga.
Teraz strasznie uważam w to co piszę,
By jakieś szepty
Nie były czymś na przekór.
Zapraszam do odkrycia tego,
Że wszystkie drogi prowadzą do Chłapowa.
Nastało radosne przebudzenie,
Bo co bym nie napisał,
Zwłaszcza teraz to ona będzie wiedzieć,
Że to dla niej i o niej.
Podążam krok po kroczku,
Dokonując je wolno i małe,
By się uzbroić w jeszcze większą cierpliwość
Oraz wiarę, bo chęci są.
Chcę być kroplą dążącą skałę,
Z tą różnicą, że nie mam na to miliona lat.
Młoda Nadmorska jasnowidzka,
Wiedziała i wie, że znów tu wrócę.
Nastało pewne nawarstwienie,
Mówię sobie człowieku dopóki jesteś,
Staraj się by każde spotkanie to był horyzont,
Który zostanie zapamiętany.
Niech magia chwil trwa
I pomoże wgryźć się
W to, co skrywa niebiańskie uśmiech
I głębia spojrzenia owej jasnowidzki.
Na co dzień siedemset kilometrów dzieli nas,
Ale ona, Ty dziewczyno wszystko wiesz
I lustrujesz mnie,
Lustrują mnie Twe oczy.
Nie wiele mi do szczęścia potrzeba,
Przy niej czuję się jakbym był w krainie czarów.
Piszę słowa, kierowane do anioła,
A cisza jest głosem tęsknoty.
Nadmorska jasnowidzka,
Pewnie wie, że anielski spacer u schyłku lata
To nie tylko chwile i myśli przelotne,
Ale spełnione marzenia,
Bo taki już jestem,
Że mogę nawet pokonać siłę natury
By to był czas uśmiechniętego koloru.
Nadejdzie rozstanie, pojadę w swą stronę,
Ale myślą zawsze będę tutaj
I będę tutaj powracać,
Przecież jestem kroplą dążącą skalę.
A może Nadmorska jasnowidzka nie jest wcale skałą?

Dziękuję i zapraszam ponownie.

autor

AMOR1988

Napisany: 2017-08-23 Dodano: 2017-08-25 08:24:54

Ten wiersz przeczytano 684 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie