NADZIEJA
Autor Krystyna Walas Bugajczyk
NADZIEJA
Gdy tęsknocie pozostać kazałaś
ponad miarę wyrosłaś nadziejo
ciepłym niebem i miodem się stałaś
wierząc w wiatry co miłość przywieją
na leżaku w skwarze południa
uczuć nikłe dogrzewasz ramiona
a gdy wieczór kawiarnie zaludnia
znów cierniowa uwiera korona
wierzysz zawsze w martwe powroty
ty nadziejo jesteś jak kara
sama nigdy martwą nie byłaś
jak to bywa z nadzieją bez miary
na płóciennym leżąc hamaku
piszę wiersz trwając w nadziei
ona tylko czekaniem wytrwałym
czasem z kajdan wyrywa się wiary
Komentarze (17)
pozdrawiam - byłam :)
:)
sama nigdy. Literówka.
Tu masz odchyłki od rytmu, ponieważ twój wiersz jest
jedenastozgłoskowcem:
" ty nadziejo jesteś jak kara, sam nigdy martwą nie
byłaś"
Licząc z przerwą na oddech po czwartej zgłosce masz
razem dziewięć zgłosek.
Popraw to, jeśli oczywiście zechcesz. Wyrównasz w ten
sposób rytm wiersza w całości oczywiście. Dopracuj też
zakończenie, bo rytmika ci uciekła, jak zając na
miedzy.
Pozdrawiam
Jurek
Niech żyje nadzieja bez niej wszystko umiera. Bardzo
ładny wiersz. Pozdrawiam cieplutko.
Ciekawy wiersz,
beznadziejna sprawa z tą nadzeją.
Nadzieję należało by zostwić tym, którzy boją się
zmienić cokolwiek w swoim życiu.
Zbyt żarliwa nadzieja doprowadziła niejedno państwo do
zguby, a co dopiero człowieka, pozdrawiam :)
Zwlaszcza druga zwrotka mi sie podoba:)
Z nadzieją żyć....
Miłego wieczoru
Szeptem maluję niebo, by Twoje sny były kolorowe. Śpij
sobie smacznie, z uśmiechem na twarzy. Niech Ci się
przyśni to, o czym marzysz.....a nadzieja niech
zawsze będzie z tobą.
nadzieja jedną ręką wskazuję wiarę zaś drugą miłość
pozdrawiam
nadzieja niech żyje w nas
Bardzo ładnie
Pozdrawiam paa
ty nadziejo jesteś jak kara , i tak to bywa
mimo nadziei jest jednak sporo smutku w tym wierszu
Miłość i nadzieja są nierozerwalnie ze sobą splecione,
a obie łączy wiara:)
Smutno, gdy widzi się roześmiane twarze przy
kawiarnianych stolikach, a nam nie towarzyszy nawet
nadzieja:(
Pozdrawiam serdecznie, życząc miłego wieczoru:):):)