Nadzieja
Pytasz jak to jest możliwe
że wszystko dokoła mnie cieszy
tyle jest żalu i nienawiści
a mnie to nie dotyczy.
Przecież jesteś pomiędzy nami
słyszysz i widzisz co się dzieje
a mimo tego jesteś radosna
i wiara twoja się nie chwieje.
Powiem ci, żyję w odpoczynku Pana
otacza mnie Jego Królestwo
nie ma tam kłótni ni knowania
lecz prawda, miłość i piękno.
To On mi daje ten spokój w sercu
który przewyższa wszelki rozum
a Słowo Jego jak kropla miodu
osładza każdą gorycz wokół.
Nie chcę wyjść poza jego granice
bo nic dobrego mnie nie spotka
tylko w Nim jednym mam nadzieję
dożyć szczęśliwie do końca.
autor
sienka
Dodano: 2017-03-17 18:52:01
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
z przyjemnością przeczytałam
Też znam to uczucie.
Serdecznie wszystkich pozdrawiam:)
refleksje wiarą pisane. przeczytałem z przyjemnością
:)
Pięknie z wiarą te rozważanie płynie.
Bardzo dobra wielkopostna refleksja.Pozdrawiam:)
Z wiara i refleksja, w sam raz na wielki post.
Pozdrawoam :)
"Prawda, Milosc i Piekno", i byc w zgodzie ze soba,to
wlasnie to, co daje radosc, wewnetrzna i chec do
zycia, do tworzenia wielu spraw.:)
Podoba sie refleksja, pozdrawiam.
marcepani pozdrawiam. milyena dziękuję poprawię.
Pozdrawiam:)
wspaniały stan ducha - cudownie, z wiarą,
rekolekcyjnie - super.
Rozumiem ten stan :)
Jedno /i/ i jedno /w/ niepotrzebne (mz) w 12 i 16
wersie.
Pozdrawiam :)