Nadzieja

O szarym zmierzchu nadchodzą marzenia
łącząc się z nadzieją rychłego spełnienia,
czym jesteś nadziejo,czyżby matką głupich,
czy najlepszym z uczuć w beznadziejnej
chwili?
Gdy rozpacz,samotność, udziałem są ludzi,
ty jedna niezmiennie chęć życia w nas
budzisz,
pomagasz uporać się z życia trudami
gdy los nasz przekornie wciąż droczy się
z nami.
Kto wtedy ma szansę na wielką wygraną?
czy ten, kto nadzieję widzi pogrzebaną?
Nie,bowiem ten tylko zwyciężyć potrafi
kto w trudzie zdobywa,nadzieją się karmi!
Gdy o szarym zmierzchu,strudzony
niezmiernie
odsuwasz od siebie najskrytsze marzenie,
zostaje nadzieja,że gdy dzień zaświta
z jego blaskiem w twoim życiu dobro znów
zawita.
Gdy już weżmiesz w posiadanie dobra
odrobinę
strzeż uważnie,niech z rąk twoich nigdy
się nie wymknie,
abyś mógł,sam już bogatszy szczęśliwszy
niż inni
wszystkim,tak potrzebującym także dobro
czynić.
Wszystkim,którzy przygnębieni powstać nie
umieją,
nieść to co masz najlepszego, dobro
i nadzieję.

autor

samotna12

Napisany: 2017-09-26 Dodano: 2017-09-26 15:27:32

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie